Monday, 24 September 2012

" ရင္ခြင္ျပတိုက္ "




ေကာင္မေလးေရ

တစ္ခ်ိန္တုံးကေပါ့ အခ်စ္ဆိုတာမသိ


လွပျခင္းေတြမရွိတဲ့ ငါ့ဘဝမွာ


ဓနဆိုတာေတြလဲနတၳိပါ  …..
 
ေနာက္ၿပီး

မိုက္မဲျခင္းကိုမိတ္ဖဲြ႕ စိတ္ပ်က္မိတဲ့အခ်ိန္အားလုံးကို


အိမ္အျပင္ေမာင္းထုတ္ၿပီး


လမ္းေပၚမွာသေဝထိုးတတ္တဲ့


ေတေလဂ်ပိုးတစ္ေယာက္လဲ ျဖစ္ဖူးပါတယ္….။

 

မင္းနဲ႔ေတြ႔မိတဲ့အခုအခ်ိန္မွာေတာ့

ရွိသမွ်အခ်ိန္ေတြကိုႀကိဳးတုပ္


လွဳပ္မရေအာင္ေျခေထာက္နဲ႔နင္းၿပီး


မင္းေဘးနားမွာထာဝရရွိေနခ်င္တာ


ဘာေၾကာင့္လဲကြယ္….။

 

ကာရံမဲ့တမ္းခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔

အျပင္းစားေဝဒနာေတြကိုစုတ္ျခစ္လို႔


ႏွလုံးသားမွာပုံရိပ္ထင္


အလြမ္းဆိုတာျဖစ္ၾကသတဲ့လား…။

 

အခုေတာ့

ေၾကကြဲျခင္းငါ့ရင္ခြင္ျပတိုက္မွာ


ဒဏ္ရာေတြနဲ႔သြန္းေလာင္းထားတဲ့


မင္းေပးတဲ့အဲဒီအလြမ္းေတြကိုထုဆစ္


အခ်စ္ဆိုတဲ့႐ုပ္ၾကြင္းတစ္ခု


သက္ဝင္လွဳပ္႐ွားေနေလရဲ႕……………..။ 


( 2002 ခုႏွစ္က ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းေလးပါ )




 




No comments:

Post a Comment

လာလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို 'သစ္ရြက္ေၾက' မွ ေႏြးေထြးလွိဳက္လွဲစြာ ႀကိဳဆုိပါတယ္။ လာေရာက္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကိုလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ လိုအပ္ေနတာေလးေတြပို ျဖည့္စြက္အႀကံေပးျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ့ကိုကူညီပါ။ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေထာက္ျပေဝဘန္ျခင္းျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းပညာဖလွယ္ပါ။