" ေဝးကြာျခင္းရဲ႕အေဝး "

အလြမ္းေရာင္ၾကားထဲမွာ

နီယြန္မီးေတြ ျပျပလင္းတယ္

မၾကားခ်င္ေလာက္ေအာင္ နားၿငီးတာက

သတိရျခင္းအသံေတြ  တဲ့ ...

အလုပ္ေတြၾကားထဲမွာ ေမ့တယ္

အိပ္မက္ထဲအထိ မုန္းပစ္လိုက္တယ္

ဒါေပမဲ့

အသက္ရွဴသံတိုင္းမွာ ကပ္ၿငိေနတာက

မင္းအရိပ္ေတြျဖစ္ေနတာ 

စိတ္ကုန္ခ်င္စရာပဲ ...

နမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းတစ္စုံ 

ေမွးစက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရင္ခြင္

တစ္ခါတစ္ခါ

ငါ့ရင္ကို ေသေလာက္ေအာက္ ႏွိပ္စက္လြန္းတယ္ကြယ္ ...

သံေယာဇဥ္ေတြ ျဖတ္ခဲ့ၾကေပမဲ့

လက္က်န္ရင္းႏွီးမွဳေတြက

တစ္ေယာက္တစ္လမ္းဆီ ေလွ်ာက္ေနၾကတာေတာင္

တဖဝါးမကြာ လိုက္ေနၾကတုန္း ...

" ေမာင္ .. ဘာလုပ္ေနလဲ .. အဆင္ေျပလား " တဲ့ 

" အိပ္ေတာ့ေနာ္ .. က်န္းမာေရးလဲ ဂရုစိုက္ " ဆိုေတာ့  

" ဖက္ထားပါလား " တဲ့ 

" အိုေကပါကြာ " လို႔ေျပာၿပီး အဆုံးမွာေတာ့

" တူ ... တူ ... တူ ... " အသံနဲ႔အတူ

ေဝးကြာျခင္းေတြထဲမွာပဲ 

ဒီတစ္ည ထပ္ေဝးလိုက္ၾကတယ္ ....။

" ညဥ့္နက္သီခ်င္း "

အထီးက်န္ျခင္းေတြ အန္အန္ခ်ေနတဲ့ အဲဒီညေနခင္း
ငါ့အခန္းထဲကကို မထြက္ႏိုင္ေသးဘူး
သြားေစခ်င္ၿပီ  .. မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး
အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ ငါနဲ႔ ဖူးစာပါပီးသား နတ္သမီးထင္ပါ့
ဘဝတဆစ္ခ်ိဳးတိုင္း .. ကိုယ္ထင္ျပတယ္ ...။

 

မင္းအတြက္ေတာ့ ကလူက်ီစယ္ျခင္းဆိုေပမဲ့
ငါ့အတြက္က ရင္တျခမ္းလုံးပုတ္သိုးေစတဲ့ အဆိပ္ျမားပါ
အခ်စ္ဆိုတာ
လိမ္ညာၿပီးကစားၾကတဲ့ ေဘာလုံးပြဲမွမဟုတ္ပဲ
ရင္ဘတ္ေတြခ်ခင္းၿပီး ခံစားခ်က္ေတြ ကိုယ္စီဖူးပြင့္ၾကရတာ
ကစားပြဲတခုထက္ ပိုရင္းႏွီးရတယ္ ...။
 

မင္းနဲ႔ေဝးရရင္ ငါ ေသႏိုင္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး
ဒါေပမဲ့
မင္းကိုေပးလိုက္တဲ့ ခံစားခ်က္စစ္စစ္ေတြက ေနာက္ထပ္အတုမရွိႏိုင္ေတာ့လို႔
ေသမယ္ဆို ေသလို႔ရတယ္ ...။
 

မင္းရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ငါ့ကမၻာကိုလင္းေစခဲ့တာ
အခုေတာ့ လေတြမိုက္ကုန္ၾကၿပီ
အိပ္မက္ထဲမွာ အိပ္မက္ကို ျပန္ရွာရင္း ညက နက္သထက္နက္နက္ လာေနတယ္
ရွိေစေတာ့
တစ္ႀကိဳးထဲတီးလို႔ သံစဥ္မဆုံႏိုင္ဘူးဆိုေပမဲ့
ငါ့လြမ္းျခင္းနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ေခ်ာ့သိပ္ေတာ့မယ္
မင္းလဲ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ ...။ 

" အိမြန္အတြက္ (၃) "

အသဲကြဲကဗ်ာေတြ ငါမေရးေတာ့ဘူး

တမ္းတျခင္းသီခ်င္းေတြလဲ မညည္းေတာ့ဘူး

ငါ့ရင္ထဲမွာပဲ

မင္းကို ထာဝရျမွဳပ္ႏွံသၿဂိဳလ္လိုက္ေတာ့မယ္

သိပ္လြမ္းလြန္းလာတဲ့အခါ

ဘယ္သူမွ မျမင္ေအာင္ ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ရင္း

ဒို႔ေတြ ျဖည္းျဖည္းေလး ေဝးၾကရေအာင္ ...။

အပ်င္းေျပ

အစပိုင္းမွာေပါ့
မင္းလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္ ကျပဖို႔
ငါ့ဘဝကို အရုပ္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္
အဲဒါကိုပဲ မင္းကိုခ်စ္တဲ့ အခ်စ္လို႔ ငါထင္ထားခဲ့တယ္
တကယ္တမ္းစဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့
အဲဒါ အခ်စ္မဟုတ္ေသးဘူး
မင္းလဲ ငါ့ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာေပမဲ့
တကယ္ခ်စ္တာမဟုတ္ေသးပါဘူး
မင္းအတြက္ အပ်င္းေျပ ပါ

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မင္းကို ငါ တကယ္ခ်စ္လာတဲ့အခ်ိန္
အခ်စ္ဆိုတာ ကို ငါ နားလည္လာတယ္
အခ်စ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ "ရလိုမွဳ"
ဟုတ္တယ္ အခ်စ္ဆိုတာ လိုခ်င္မွဳ သက္သက္ပါပဲ
သူနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အရာရာလိုခ်င္တယ္
သူ႔ရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳ ၊ အေလးထားမွဳ၊ စသည္စသည္ျဖင့္ အရာအရာတိုင္းက ကိုယ္ပဲျဖစ္ခ်င္လာတယ္
အဲဒါအခ်စ္ပဲ

 

အဲဒီေတာ့
စေတြ႔တုန္းခါစ အစပိုင္းတုန္းကလိုပဲ
မင္းအေပၚမွာအဆင္ေျပသေလာက္ ျဖည့္စည္းေပးျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေနတတ္ဖို႔ကို ငါ ဦးတည္ရေတာ့မယ္
အဲဒါမွ မင္းရဲ႕အပ်င္းေျပအဆင့္နဲ႔ ညီလိမ့္မယ္
ဒါမွသာ ငါေရာ မင္းေရာ အဆင္ေျပၾကမယ္ထင္တယ္

အိုေက အခ်စ္ေရ
ငါတို႔ရဲ႕ အစဦးပိုင္းကိုပဲ ျပန္သြားၾကပါစို႔ ..။

သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္

ႏွင္းရည္လႊမ္းေသာ မနက္ျဖန္ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ့ဝိညာဥ္တို႔ ရိုးရိုးသားသားလူးလြန္႔ေနပါလိမ့္အုံးမည္။
 မသိနားမလည္ျခင္းေတြ ထုံမႊန္းေသာ ကၽြန္ေတာ့အတိတ္သည္ ဒီမနက္ပစၥဳပၸန္ထဲအထိ ထုံအလို႔ေကာင္းေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ သင္တို႔လဲကၽြန္ေတာ့ကိုသိလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ တကယ္မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္အိပ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ဖူးပါသည္။
ထိုအပ္မက္ထဲတြင္ သူမပါသည္။ သူမရဲ႕ အနမ္းခ်ိဳခ်ိဳတို႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္အေတြးတို႔လဲ ပါပါသည္။ အေရာင္အေသြးမတူေသာ ျမစ္တစ္စင္းထဲတြင္ သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကူးခတ္ေပ်ာ္ပါးခဲ့ၾကပါသည္။ သူမကၽြန္ေတာ့ကို မျမင္ပါ။ သူမကိုလဲ ျမင္သလိုလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ တဖက္ကမ္းသို႔ သူမကူးခတ္သြားခဲ့ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္အေတြးတို႔၌ အခ်ိန္တိုင္းစိုးမိုးခဲ့ဖူးေသာ သူမသည္ မေန႔က ေသဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ။ သူမရဲ႕စ်ာပနပြဲတြင္ အသဲပန္းတို႔ ေဖြးေဖြးျဖဴ၏။ ၾကယ္ကပြဲေတြ ၿပိဳင္တူသီဆို တီးမွဳတ္ၾက၏။ လိပ္ျပာတမ္းခ်င္းေတြ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပၾက၏။ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္မပို႔ျဖစ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မရွိေသာဘဝထဲတြင္ သူမ ႏွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနတတ္ပါၿပီ။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္မလိုအပ္ပါ။ ထို႔အတူ သူမ မပါေသာအိပ္မက္ေတြလဲ ကၽြန္ေတာ္ မက္တတ္ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တြင္ ျမစ္ေတြ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနၾကသည္။ ပင္လယ္ေတြ လွိဳင္းခ်က္ညီလာၾကသည္။  သူမေပးခဲ့ဖူးေသာ ရင္ခုန္သံတို႔ တျဖည္းျဖည္း ေျခာက္ေသြ႕ညွိဳးႏြမ္းလာၾကပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရမေလာင္းေပါင္းမသင္ေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္သိဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာအရပ္သို႔ သြားပါေတာ့မည္။ ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္မမက္ေတာ့ပါ။


ႏွင္းရည္လႊမ္းေသာ မနက္ျဖန္ထဲတြင္
ကၽြန္ေတာ့ဝိညာဥ္တို႔ ရိုးရိုးသားသားလူးလြန္႔ေနပါလိမ့္အုံးမည္။

သစ္ရြက္လင္း

အိမြန္အတြက္ ၂

  ေဝးျကပီဆိုတဲ့အေတြး ေတြးမိရင္

ရင္ဘတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ခ်င္လာတယ္

အင္းေလ

အိပ္ေရးပ်က္ခ်င္လို့မဟုတ္ပါပဲနဲ့ေတာင္

မအိပ္ျဖစ္တဲ့ညေတြ ရွိခဲ့ဖူးတာပဲ

ေကာင္မေလးေရ

မေတြ့ျဖစ္ျကေပမဲ့

အိပ္ယာဝင္တိုင္းမင္းအေျကာင္းေတြ ေတြးမိသလို

မနက္အိပ္ယာနိုးတိုင္း အရင္ဆုံးသတိရမိတဲ့သူက

မင္းျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ

ငါ့ရဲ့ပတ္သက္မွုေတြက မင္းအတြက္အေနွာင့္အယွက္တခုလို႔

ေတြးလာပီဆိုမွေတာ့

ငါ ေဝးေဝးေနေပးယုံပဲရွိတာေပါ့ေလ

ေဝးကြာသြားျကျခင္းကပဲ ဒို့အတြက္အေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္ထင္တယ္

 မင္းကိုစိတ္မညစ္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး

ငါ့ရဲ့ရင္ခြင္ဟာ မင္းအတြက္ဇရပ္တခုလို့သတ္မွတ္ေသးရင္

ဘဝအေမာေတြနဲ႔ႏြမ္းလ်တဲ့အခါ ခိုးနားအပန္းေျဖလွည့္ပါ

ခရီးျကမ္းေတြနဲ့ပင္ပန္းစိတ္ညစ္ရတဲ့အခါ

အရိပ္ခိုအနားယူလွည့္ပါ

ငါ့အတြက္အခ်စ္ဆိုတာ မင္းလိုသေလာက္သာ ျဖည့္စည္းေပးခြင့္လို႔ပဲ

မွတ္ယူလိုက္ပါေတာ့မယ္

မင္းရဲ့အခ်ိန္ေတြ သာယာပါေစ

မင္းရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္ေတြ အေရာင္ေတာက္ပါေစ

Good Luck       ပါ ကေလးရယ္ ... ။

တေယာက္ေသာသူအတြက္ကဗ်ာ

မိုးျပာေရာင္ေတြ အိပ္တန္းတက္ၾကခ်ိန္ေတာင္

ညေတြက

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ညံတုန္း

ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေအာင္လြမ္းတာက နင္

လမ္းမေပၚထြက္ၾကည့္ေတာ့

ၿမီးေကာင္ေပါက္ေတြရဲ႕ ေက်ာင္းဝတ္စုံေတြပဲ 

ေဒါင္လိုက္အျဖစ္ ေတြ႔ရတယ္ 

ငါ့ညကို ငါ တူးေဖာ္ၾကည့္ေတာ့ 

အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းအထီးက်န္ျခင္းေတြပဲ

ေဆြးေဆြးျမည့္ျမည့္ ေတြ႔ေနရတာ

ဝီစကီတစ္ပက္ေလာက္ 

ရင္ခုန္ခ်င္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူး

သတိရျခင္းတခြက္ေလာက္နဲ႔ မူးခ်င္ေနတဲ့ ငါ

ေရွ႕က ရင္နင့္စရာေတြ တစားပြဲလုံးသာ ေသာက္သုံးရရင္ေတာ့

ေၾကကြဲစရာပဲ 

သီခ်င္းတပုဒ္ေတာ့ ၾကားဖူးတယ္

" ေျခာက္ျခားည" တဲ့ ....။ 

ခပ္ေဝးေဝးေနေနရသူေတြရဲ႕

ရင္ခုန္သံခ်င္း ေပြ႔ဖက္ေရာေထြးတဲ့အခ်ိန္

သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲ

မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းရဲ႕ အနမ္းတစက္နဲ႔

အရာရာလွပေနလိမ့္မယ္

စကားမစပ္ မိန္းကေလးေရ

ေရွ႕လွည့္ၾကည့္လို႔ ေနာက္ျပန္ျမင္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး

မင္းရင္ထဲမွာ ခပ္ပါးပါးရွိေနၿပီဆိုရင္ေတာင္

အဲဒါကို သတိရလြမ္းဆြတ္ျခင္းလို႔ ေခၚတယ္

မဆုံဆည္းရတာ အျပစ္မဟုတ္ေပမဲ့

ခ်စ္ခြင့္ေတြ ကံကုန္ၿပီဆိုရင္ေတာ့

ဘဝက ခါးတာပဲ ...။

                                 

                                                              သစ္ရြက္လင္း