*** ဘဝကဗ်ာ ***

တကယ္တမ္း
ဘဝဆိုတာ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကဗ်ာဆိုပါစို႔
သံသရာမွာ ဆက္ဖတ္ၾကဖို႔
ငါတို႔ေတြ ကဗ်ာတပုဒ္လုံး ၾကိဳးစားေနရတာ
ဆံျဖဴသြားက်ိဳးၿပီးတဲ့ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိေပါ့
သံေယာဇဥ္ေတြ ေမြးဖြားၾက
ခံစားခ်က္ေတြ လတ္ဆတ္လိုက္ ပုတ္သိုးလိုက္ၾက နဲ႔
ငါ့ တေတာလုံး ညိဳမွိဳင္းအုံ႔ဆိုင္းလို႔
ငါက
နင္ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အရပ္မွာ မီးေလာင္ျပာက်ရသူပါ ....


ခြန္အားဆိုတာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္း ေသာက္သုံးၾကရတဲ့ ညေနရာင္တခြက္
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာ
ေရာင္းအားက်လာတဲ့ မနက္ေစာေစာ ေလညွင္းတစ္ထုပ္ ေပါ့..
ဘာပဲေျပာေျပာေလ
သံသရာတစ္အုပ္လုံးေပၚမွာ ငါ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံး လွလွပပၿပီးဆုံးေနဖို႔
ငါ့ေကာင္းကင္နဲ႔ငါပဲ ဆက္ၿပီးလင္းလိုက္အုံးမယ္
စိတ္ဓာတ္က်ဖို႔ေတာ့ ေယာက္လို႔ေတာင္ မေတြးမိေသးဘူး ... ။



.....

****** Lin Waa (သို႔ ) လင္းဝါ ******

လင္းဝါ
ထူးထူးျခားျခား နာမည္ေလးနဲ႔
စကားလုံးေတြၾကား လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ရင္းႏွီးခဲ့သူ

လင္းဝါ
အိပ္မက္ေတြ ထပ္တူမက်ေပမဲ့
ခံယူခ်က္ေတြ ခ်ခင္းၿပီး ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ
ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ေနရင္းနဲ႔
သေဘာထားတူသူ

လင္းဝါ
တေယာက္ခံစားခ်က္ကို တေယာက္ကနားေထာင္ရင္း
ရန္ေတြ႔လိုက္ ဆုံးမလိုက္နဲ႔
ငယ္ငယ္ကမေတြ႔လိုက္ရတဲ့
ငယ္ေပါင္းတေယာက္လို
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ခ်စ္စရာေကာင္းသူ

သူေပါ့
က်နာ့ကို ခင္မင္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူလဲ ခင္တတ္သူ

သူေပါ့
ကေလးဆန္ဆန္ လူၾကီးစကားေျပာရင္း
က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ေနတတ္သူ

သူေပါ့
ဟာသေတြၾကားမွာပဲ
ေဝဒနာေတြ ခ်ေရးတတ္သူ

သူေပါ့
မိန္းမဆန္ဆန္ မာနေတြဆုပ္ကိုင္ရင္း
ေယက်ၤားတေယာက္ရဲ႕စိတ္နဲ႔  ျပဳံးတတ္သူ

သူေပါ့
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အရသာကို
က်ေနာ့အတြက္ ဖန္တီးေပးတတ္သူ

သူေပါ့
က်ေနာ္ ဘီယာေသာက္ရင္ေတာင္
ေဘးနားက စကားေျပာရင္းထိုင္ေပးတတ္သူ

လင္းဝါေရ
ေရွးလူၾကီးေတြေျပာတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းဟာ
ရတနာတစ္ပါးဆိုရင္
နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ ရတနာေလးေပါ့
ေျပာေနက်အတိုင္း ေျပာပါရေစ
နင္ေပ်ာ္ေစ  ရႊင္ေစ
လိုအင္ျပည့္ေစေပါ့ကြယ္ .....။

***** ေဝးကြာေနေသာ ရင္းႏွီးဖူးသူ ******

........................................................

ကဗ်ာေရ
အရင္လို ရင္းႏွီးေပြ႔ဖက္ခြင့္ေတြ ေဝးတဲ့အခါ
နင့္ကို တမ္းတမ္းတတလြမ္းတယ္
ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ ပုံေဖာ္သီကုံးဖို႔ ဆာေလာင္မိတိုင္း
နင့္ကို ငါ ငတ္မြတ္တယ္ ကဗ်ာ .....
.......................................................
ငါ့အေတြးအာရုံထဲကေန
နင္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့တာ ရာသီတပါတ္လည္ေတာ့မယ္ေနာ္
ဘဝထဲက ဘဝေတြကိုရွာရင္း
ရာသီၾကိဳ ပန္းပြင့္တို႔အတြက္ ေနပူဆာရွာရင္း
ႏွစ္သစ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့
ဟိုအရင္ ႏွစ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ အတိတ္ကို တူးဆြအေျဖရွာရင္း
ငါမသိလိုက္ရတဲ့ ငါ့အေၾကာင္းေတြကို
ျပန္လွန္ ဖတ္ရွဳရင္း
ငါလဲ နင္နဲ႔ ေဝးေနခဲ့ရတယ္ ကဗ်ာ
..........................................................
ကဗ်ာေရ
မနက္ျဖန္ေတြ အသက္ဝင္ေတာက္ပဖို႔
လြတ္လပ္ျခင္းတို႔ အေရာင္စုံလွပဖို႔
ေလာကၾကီး ေရရွည္တည္တံ့ဖို႔
ငါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အသက္ဆက္ရွင္ဖို႔
ငါ့အနားမွာ နင္ရွိေနေပးပါ ကဗ်ာ ...။

ေရာက္တတ္ရာရာ (၅)

ငါက စိတ္မညစ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
စိတ္ညစ္စရာေတြဆိုရင္ မေတြးတတ္ေတာ့ေအာင္ ေလ့က်င့္ေနတာ
ငါက မလြမ္းတတ္တာမဟုတ္ပါဘူး
လြမ္းခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာရင္
ဟာသကားၾကည့္တယ္ လူမ်ားမ်ားေနရာေတြသြားၿပီး
ေဟးလားဟားလား ေနပစ္လိုက္တာပါ
ငါက မခ်စ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
ငါ့ကုိ ခ်စ္ၾကသူေတြ ငါက ခ်စ္ရသူေတြကို
ဒုကၡမေပးမိေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အခ်ိန္ျပည့္ သတိေပးေနရတာပါ
ကဲ
ေျပာၾကစမ္းပါအုံး
ခင္ဗ်ားတို႔ လြမ္းဖူးတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ညစ္ဖူးတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်စ္ဖူးတယ္ဆိုတာေတြဟာ
က်ဳပ္တေရးႏိုး အေပါ့ထသြားသေလာက္ပဲရွိတာပါ လို႔ေျပာရင္
က်ဳပ္အလြန္ပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာၾကအုံးမယ္
ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ
လက္က်န္ ဝီစကီကို
ဖုန္ၾကားရွင္အမွတ္နဲ႔ အျပတ္ရွင္းတာပဲ ေကာင္းပါတယ္
Have a lovely day guys .......။

" ဘႀကီး"

...............................................................
က်ေနာ့္လက္ၾကားထဲက ေဆးလိပ္တိုလိုပဲ
ဘဝကို အခ်ိန္ေတြက စားစားသြားၾကတာ
လေတြ ႏွစ္ေတြ မမွတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
.............................................................
ဘၾကီးေရ
ခင္ဗ်ား ေျပာျပဖူးတဲ့ ပုံျပင္ေတြနဲ႕
က်ေနာ္ ဆိုျပခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အတိတ္ထဲမွာ
က်ေနာ္တို႔ေတြ အိပ္မက္မက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ေနာ္ ...
..............................................................
အခုေတာ့လဲ
သူ႔လမ္းသူေလွ်ာက္ ကိုယ့္လမ္းကိုေဖာက္လို႔
က်ေနာ္တို႔ေတြ အိပ္မက္ကနိုးခဲ့ၿပီးပါၿပီ
တခါတခါေတာ့လဲ
အတိတ္ေတြကို လြမ္းမိတယ္ ဘၾကီးေရ ...
.............................................................
ခင္ဗ်ားေရာ
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ
ဘယ္သူေတြနဲ႔ အတူရွိေနလဲ
ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား
စိတ္ကူးထဲမွာပဲ ေမးျဖစ္တာေတြပါ ......
..............................................................
က်ေနာ္လဲ အဆင္ေျပပါတယ္
တခါတခါ သတိရတတ္တာကလြဲလို႔
အရင္လို ရင္ခုန္တမ္းတျခင္းေတြ
မရွိေတာ့တာ အမွန္ပါ ...
..............................................................
ေပ်ာ္ပါေစ ဘၾကီးေရ
ဘဝထဲမွာ ဘဝေတြကို စားရင္း
အရင္လိုပဲ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းပါေစ
ဒီတေန႕ေတာ့ ေစာေစာအိပ္ေတာ့မယ္
ဂြတ္ႏိုက္ပါဗ်ာ ...........။

.............................................................
( ဘၾကီး လို႔ခ်စ္စႏိုးေခၚဖူးတဲ့ တခ်ိန္က ေကာင္းမေလးသို႕ )

*** ေသးမ်ွင္အတြက္ စာတေစာင္ ***

  ေသးမ်ွင္ေရ
" ကမ႓ာမေၾက " အတူတူဆိုခဲ့ၾကတဲ့
တခါက ရုိးမေတာတန္းေတြ
အခုေတာ့
တရုတ္စကားေတြ မပီတပီ ေျပာေနၾကၿပီ ... တဲ့
.................................
ပါးကြက္က်ားေလးနဲ႕ ျမန္မာလူငယ္ေတြလဲ
တစ္ႏိုင္ငံလုံးနီးပါး ကိုးရီးယား ေရာက္သြားၾကၿပီ ... တဲ့
....................................
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသံစဥ္ေတြ နားေထာင္ရင္းနဲ႕
ဟိုး ... အေရွ႕စူးစူးအရပ္ကလူေတြလဲ
အိုးအိမ္ေတြ မဲ့ၾကရၿပီ .. တဲ့
.....................................
တသက္လုံးပစ္ခတ္လာတဲ့ က်ဳပ္ရဲ႕ေသနတ္ေျပာင္းဝမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ေတြ မပါခဲ့ေပမဲ့
ၿမိဳင္သာတဟ္ဝိုက္မွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ခဲ့တယ္မလား ေသးမ်ွင္ ..
....................................
လူထုအတြက္ ၊ လူမ်ိဳးအတြက္၊
ဒါမွမဟုတ္
ကိုယ့္ျပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းအုပ္ခ်ုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္လို႕ ေျပာေနသူေတြ ပါးစပ္မွာ
ဘာ့ေၾကာင့္ ယမ္းနံ့ေတြ ေဝေနရတာလဲ ...
.......................................
က်ုပ္တို႕အသက္ေတြလဲ ၾကီးလွပါၿပီ ေသးမ်ွင္
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေလာကကို တာဝန္ယူရမယ့္
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေလာကကို လွပဖြံ႕ၿဖိဳးေစမဲ့
ရိုးရိုးသားသား မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို
လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးေတြနဲ႕ ေသြးခြဲမေနပါေတာ့နဲ႕ကြယ္
က်ဳပ္တို႕ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလး ေသၾကရေအာင္ ...။

ေရာက္တတ္ရာရာ (၄)

ေကာင္မေလးေရ
ငါက
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းၾကားက တိမ္ပုတ္တစ္ခုပါ
ကိုယ္ပိုင္ရွင္သန္မွဳနဲ႔ ကူးခတ္ေနတဲ့
မင္းရဲ႕ စိတ္ေလငွယ္ေတြ
ငါနဲ႔အတူလိုက္ၿပီး မယိမ္းခ်င္ပါနဲ႔
ငါ့ေၾကာင့္
မင္းကမၻာမွာ ရြာတဲ့မိုးေတြဟာ
မ်က္ရည္ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ
ကိုယ့္ဘာသာပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကူးခတ္ပါ ကေလးရယ္
ငါဟာ
မင္းအတြက္ မိုးေကာင္းရြာမေပးႏိုင္တဲ့
တိမ္ပုတ္ တစ္ခုပါ

ေရာက္တတ္ရာရာ (၃)

ငါ 

အတိတ္နဲ႔ ပစၥဳပၸန္ေတြၾကားမွာ ေလွာ္ခတ္ရင္း
လက္႐ွိဘ၀မွာ
ကိုယ့္အမည္ကိုယ္ မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သူ ......

ငါ
ကိုယ့္လမ္းေပၚမွာ
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ခ်နင္းရင္း
အေသြးအသားေတြက ေလွာင္ေျပာျခင္းခံရသူ ....

ငါ
႐ုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါးအၾကားမွာ ကႀကိဳးသြယ္ခဲ့သူ ....

ငါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ေနသေလာက္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္ရတဲ့သူ .....။

### တမာေျမတမ္းျခင္း ###

စူးရွရွ တမာဖူးရနံ႔ေတြနဲ႔
အညာေျမရဲ႕ အေပြ႔အဖက္က အရင္လိုပါပဲ မယ္တင္
ငါသာ ဘဝေတြခါးလြန္းလို႔
အဲဒီတမာပန္းေတြကြယ္ရာမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ခ်ိဳျမျပခဲ့ရတာ ....

တမာသူေရ
ပါးကြက္က်ားပါးပါးေလးနဲ႔
ဘဝကို မထီမဲ့ျမင္ၿပဳံးတတ္တဲ့ နင္လဲ
ထန္းေတာထဲက အေဖ့ျပန္ခ်ိန္ကို
အရင္လို ေစာင့္ေနတတ္တုံးပဲမလား ..

"ဘဝက တမာေတြနဲ႔အၿပဳိင္မ်ားခါးၾကသလားဟာ" ဆိုတဲ့ နင့္အေမး
အရင္တခါလိုပဲ ငါ ေျဖပါရေစ မယ္တင္
" တကယ္ေတာ့ တမားေတြက မခါးၾကပါဘူး
အခ်ိဳလြန္ေနရုံေလာက္ကေလးပါပဲ
အဲလိုေပါ့ဟာ ငါတို႔လဲ အခ်ိဳလြန္ဘဝေတြေပါ့ .."

ငါတို႔ဘဝေတြကို လွည္းဝင္ရိုးအျဖစ္နဲ႔ ရုန္းေနၾကရတဲ့အခါ
သစ္ပြသားနဲ႔ယက္လုပ္ထားတဲ့ လွည္းကေတာ့
ျမန္ျမန္က်ိဳးလြယ္တာေပါ့ေလ ..

ကိုယ့္အနာနဲ႔ကိုယ္မို႔
တမာအိပ္မက္ေတြကို ေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ့ရေပမဲ့
တခါတခါေတာ့လဲ အညာေျမကို
သိပ္လြမ္းတယ္ မယ္တင္ရယ္ ...။

****** ကဗ်ာလိုက္ပြဲ *****

ကဗ်ာလိုက္တမ္းကစားတဲ့ေန႔က
ေျပးရင္းလႊားရင္း
ခံစားခ်က္ေတြ က်က်ကြဲတယ္
ကဗ်ာကို "ကဗ်ာ" လို႔ေခၚေတာ့
ငါနားမလည္တဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ျပန္ၾကည့္တာ
ညအေရာင္ထြက္တဲ့ စမ္းေခ်ာင္းလို
အၾကည့္ေတြ ၾကည္ ............. လဲ့ ..

လအေသေတြမ်ာပါလာတဲ့ အဲဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးကို
ငါက ေငးတယ္
ကဗ်ာကေတာ့
စမ္းေခ်ာင္းရင္ကြဲသံေတြ ဆယ္ယူေပြ႔ဖက္ရင္း
ဒဏ္ရာေတြအန္ခ်ေနရတာ
နီးသြားလိုက္ .......... ေဝးသြားလိုက္

ငါ့ညထဲမွာ ေကာင္းေကာင္းမသာႏိုင္ခဲ့တဲ့
တခါတုန္းက လရိပ္ကေလးလဲ
ေဝဒနာေတြ
နာလာလိုက္ ............... ခ်ိဳလာလိုက္

အဲဒီညက
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ငါကိုယ္တိုင္
ကဗ်ာေတြမွ်ားျဖစ္ခဲ့တယ္ .......။