*** ဘဝကဗ်ာ ***

တကယ္တမ္း
ဘဝဆိုတာ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကဗ်ာဆိုပါစို႔
သံသရာမွာ ဆက္ဖတ္ၾကဖို႔
ငါတို႔ေတြ ကဗ်ာတပုဒ္လုံး ၾကိဳးစားေနရတာ
ဆံျဖဴသြားက်ိဳးၿပီးတဲ့ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိေပါ့
သံေယာဇဥ္ေတြ ေမြးဖြားၾက
ခံစားခ်က္ေတြ လတ္ဆတ္လိုက္ ပုတ္သိုးလိုက္ၾက နဲ႔
ငါ့ တေတာလုံး ညိဳမွိဳင္းအုံ႔ဆိုင္းလို႔
ငါက
နင္ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အရပ္မွာ မီးေလာင္ျပာက်ရသူပါ ....


ခြန္အားဆိုတာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္း ေသာက္သုံးၾကရတဲ့ ညေနရာင္တခြက္
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာ
ေရာင္းအားက်လာတဲ့ မနက္ေစာေစာ ေလညွင္းတစ္ထုပ္ ေပါ့..
ဘာပဲေျပာေျပာေလ
သံသရာတစ္အုပ္လုံးေပၚမွာ ငါ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံး လွလွပပၿပီးဆုံးေနဖို႔
ငါ့ေကာင္းကင္နဲ႔ငါပဲ ဆက္ၿပီးလင္းလိုက္အုံးမယ္
စိတ္ဓာတ္က်ဖို႔ေတာ့ ေယာက္လို႔ေတာင္ မေတြးမိေသးဘူး ... ။



.....

****** Lin Waa (သို႔ ) လင္းဝါ ******

လင္းဝါ
ထူးထူးျခားျခား နာမည္ေလးနဲ႔
စကားလုံးေတြၾကား လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ရင္းႏွီးခဲ့သူ

လင္းဝါ
အိပ္မက္ေတြ ထပ္တူမက်ေပမဲ့
ခံယူခ်က္ေတြ ခ်ခင္းၿပီး ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ
ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ေနရင္းနဲ႔
သေဘာထားတူသူ

လင္းဝါ
တေယာက္ခံစားခ်က္ကို တေယာက္ကနားေထာင္ရင္း
ရန္ေတြ႔လိုက္ ဆုံးမလိုက္နဲ႔
ငယ္ငယ္ကမေတြ႔လိုက္ရတဲ့
ငယ္ေပါင္းတေယာက္လို
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ခ်စ္စရာေကာင္းသူ

သူေပါ့
က်နာ့ကို ခင္မင္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူလဲ ခင္တတ္သူ

သူေပါ့
ကေလးဆန္ဆန္ လူၾကီးစကားေျပာရင္း
က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ေနတတ္သူ

သူေပါ့
ဟာသေတြၾကားမွာပဲ
ေဝဒနာေတြ ခ်ေရးတတ္သူ

သူေပါ့
မိန္းမဆန္ဆန္ မာနေတြဆုပ္ကိုင္ရင္း
ေယက်ၤားတေယာက္ရဲ႕စိတ္နဲ႔  ျပဳံးတတ္သူ

သူေပါ့
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အရသာကို
က်ေနာ့အတြက္ ဖန္တီးေပးတတ္သူ

သူေပါ့
က်ေနာ္ ဘီယာေသာက္ရင္ေတာင္
ေဘးနားက စကားေျပာရင္းထိုင္ေပးတတ္သူ

လင္းဝါေရ
ေရွးလူၾကီးေတြေျပာတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းဟာ
ရတနာတစ္ပါးဆိုရင္
နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ ရတနာေလးေပါ့
ေျပာေနက်အတိုင္း ေျပာပါရေစ
နင္ေပ်ာ္ေစ  ရႊင္ေစ
လိုအင္ျပည့္ေစေပါ့ကြယ္ .....။

***** ေဝးကြာေနေသာ ရင္းႏွီးဖူးသူ ******

........................................................

ကဗ်ာေရ
အရင္လို ရင္းႏွီးေပြ႔ဖက္ခြင့္ေတြ ေဝးတဲ့အခါ
နင့္ကို တမ္းတမ္းတတလြမ္းတယ္
ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ ပုံေဖာ္သီကုံးဖို႔ ဆာေလာင္မိတိုင္း
နင့္ကို ငါ ငတ္မြတ္တယ္ ကဗ်ာ .....
.......................................................
ငါ့အေတြးအာရုံထဲကေန
နင္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့တာ ရာသီတပါတ္လည္ေတာ့မယ္ေနာ္
ဘဝထဲက ဘဝေတြကိုရွာရင္း
ရာသီၾကိဳ ပန္းပြင့္တို႔အတြက္ ေနပူဆာရွာရင္း
ႏွစ္သစ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့
ဟိုအရင္ ႏွစ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ အတိတ္ကို တူးဆြအေျဖရွာရင္း
ငါမသိလိုက္ရတဲ့ ငါ့အေၾကာင္းေတြကို
ျပန္လွန္ ဖတ္ရွဳရင္း
ငါလဲ နင္နဲ႔ ေဝးေနခဲ့ရတယ္ ကဗ်ာ
..........................................................
ကဗ်ာေရ
မနက္ျဖန္ေတြ အသက္ဝင္ေတာက္ပဖို႔
လြတ္လပ္ျခင္းတို႔ အေရာင္စုံလွပဖို႔
ေလာကၾကီး ေရရွည္တည္တံ့ဖို႔
ငါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အသက္ဆက္ရွင္ဖို႔
ငါ့အနားမွာ နင္ရွိေနေပးပါ ကဗ်ာ ...။

ေရာက္တတ္ရာရာ (၅)

ငါက စိတ္မညစ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
စိတ္ညစ္စရာေတြဆိုရင္ မေတြးတတ္ေတာ့ေအာင္ ေလ့က်င့္ေနတာ
ငါက မလြမ္းတတ္တာမဟုတ္ပါဘူး
လြမ္းခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာရင္
ဟာသကားၾကည့္တယ္ လူမ်ားမ်ားေနရာေတြသြားၿပီး
ေဟးလားဟားလား ေနပစ္လိုက္တာပါ
ငါက မခ်စ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
ငါ့ကုိ ခ်စ္ၾကသူေတြ ငါက ခ်စ္ရသူေတြကို
ဒုကၡမေပးမိေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အခ်ိန္ျပည့္ သတိေပးေနရတာပါ
ကဲ
ေျပာၾကစမ္းပါအုံး
ခင္ဗ်ားတို႔ လြမ္းဖူးတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ညစ္ဖူးတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်စ္ဖူးတယ္ဆိုတာေတြဟာ
က်ဳပ္တေရးႏိုး အေပါ့ထသြားသေလာက္ပဲရွိတာပါ လို႔ေျပာရင္
က်ဳပ္အလြန္ပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာၾကအုံးမယ္
ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ
လက္က်န္ ဝီစကီကို
ဖုန္ၾကားရွင္အမွတ္နဲ႔ အျပတ္ရွင္းတာပဲ ေကာင္းပါတယ္
Have a lovely day guys .......။

" ဘႀကီး"

...............................................................
က်ေနာ့္လက္ၾကားထဲက ေဆးလိပ္တိုလိုပဲ
ဘဝကို အခ်ိန္ေတြက စားစားသြားၾကတာ
လေတြ ႏွစ္ေတြ မမွတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
.............................................................
ဘၾကီးေရ
ခင္ဗ်ား ေျပာျပဖူးတဲ့ ပုံျပင္ေတြနဲ႕
က်ေနာ္ ဆိုျပခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အတိတ္ထဲမွာ
က်ေနာ္တို႔ေတြ အိပ္မက္မက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ေနာ္ ...
..............................................................
အခုေတာ့လဲ
သူ႔လမ္းသူေလွ်ာက္ ကိုယ့္လမ္းကိုေဖာက္လို႔
က်ေနာ္တို႔ေတြ အိပ္မက္ကနိုးခဲ့ၿပီးပါၿပီ
တခါတခါေတာ့လဲ
အတိတ္ေတြကို လြမ္းမိတယ္ ဘၾကီးေရ ...
.............................................................
ခင္ဗ်ားေရာ
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ
ဘယ္သူေတြနဲ႔ အတူရွိေနလဲ
ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား
စိတ္ကူးထဲမွာပဲ ေမးျဖစ္တာေတြပါ ......
..............................................................
က်ေနာ္လဲ အဆင္ေျပပါတယ္
တခါတခါ သတိရတတ္တာကလြဲလို႔
အရင္လို ရင္ခုန္တမ္းတျခင္းေတြ
မရွိေတာ့တာ အမွန္ပါ ...
..............................................................
ေပ်ာ္ပါေစ ဘၾကီးေရ
ဘဝထဲမွာ ဘဝေတြကို စားရင္း
အရင္လိုပဲ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းပါေစ
ဒီတေန႕ေတာ့ ေစာေစာအိပ္ေတာ့မယ္
ဂြတ္ႏိုက္ပါဗ်ာ ...........။

.............................................................
( ဘၾကီး လို႔ခ်စ္စႏိုးေခၚဖူးတဲ့ တခ်ိန္က ေကာင္းမေလးသို႕ )

*** ေသးမ်ွင္အတြက္ စာတေစာင္ ***

  ေသးမ်ွင္ေရ
" ကမ႓ာမေၾက " အတူတူဆိုခဲ့ၾကတဲ့
တခါက ရုိးမေတာတန္းေတြ
အခုေတာ့
တရုတ္စကားေတြ မပီတပီ ေျပာေနၾကၿပီ ... တဲ့
.................................
ပါးကြက္က်ားေလးနဲ႕ ျမန္မာလူငယ္ေတြလဲ
တစ္ႏိုင္ငံလုံးနီးပါး ကိုးရီးယား ေရာက္သြားၾကၿပီ ... တဲ့
....................................
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသံစဥ္ေတြ နားေထာင္ရင္းနဲ႕
ဟိုး ... အေရွ႕စူးစူးအရပ္ကလူေတြလဲ
အိုးအိမ္ေတြ မဲ့ၾကရၿပီ .. တဲ့
.....................................
တသက္လုံးပစ္ခတ္လာတဲ့ က်ဳပ္ရဲ႕ေသနတ္ေျပာင္းဝမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ေတြ မပါခဲ့ေပမဲ့
ၿမိဳင္သာတဟ္ဝိုက္မွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ခဲ့တယ္မလား ေသးမ်ွင္ ..
....................................
လူထုအတြက္ ၊ လူမ်ိဳးအတြက္၊
ဒါမွမဟုတ္
ကိုယ့္ျပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းအုပ္ခ်ုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္လို႕ ေျပာေနသူေတြ ပါးစပ္မွာ
ဘာ့ေၾကာင့္ ယမ္းနံ့ေတြ ေဝေနရတာလဲ ...
.......................................
က်ုပ္တို႕အသက္ေတြလဲ ၾကီးလွပါၿပီ ေသးမ်ွင္
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေလာကကို တာဝန္ယူရမယ့္
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေလာကကို လွပဖြံ႕ၿဖိဳးေစမဲ့
ရိုးရိုးသားသား မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို
လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးေတြနဲ႕ ေသြးခြဲမေနပါေတာ့နဲ႕ကြယ္
က်ဳပ္တို႕ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလး ေသၾကရေအာင္ ...။

ေရာက္တတ္ရာရာ (၄)

ေကာင္မေလးေရ
ငါက
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းၾကားက တိမ္ပုတ္တစ္ခုပါ
ကိုယ္ပိုင္ရွင္သန္မွဳနဲ႔ ကူးခတ္ေနတဲ့
မင္းရဲ႕ စိတ္ေလငွယ္ေတြ
ငါနဲ႔အတူလိုက္ၿပီး မယိမ္းခ်င္ပါနဲ႔
ငါ့ေၾကာင့္
မင္းကမၻာမွာ ရြာတဲ့မိုးေတြဟာ
မ်က္ရည္ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ
ကိုယ့္ဘာသာပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကူးခတ္ပါ ကေလးရယ္
ငါဟာ
မင္းအတြက္ မိုးေကာင္းရြာမေပးႏိုင္တဲ့
တိမ္ပုတ္ တစ္ခုပါ

ေရာက္တတ္ရာရာ (၃)

ငါ 

အတိတ္နဲ႔ ပစၥဳပၸန္ေတြၾကားမွာ ေလွာ္ခတ္ရင္း
လက္႐ွိဘ၀မွာ
ကိုယ့္အမည္ကိုယ္ မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သူ ......

ငါ
ကိုယ့္လမ္းေပၚမွာ
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ခ်နင္းရင္း
အေသြးအသားေတြက ေလွာင္ေျပာျခင္းခံရသူ ....

ငါ
႐ုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါးအၾကားမွာ ကႀကိဳးသြယ္ခဲ့သူ ....

ငါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ေနသေလာက္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္ရတဲ့သူ .....။

### တမာေျမတမ္းျခင္း ###

စူးရွရွ တမာဖူးရနံ႔ေတြနဲ႔
အညာေျမရဲ႕ အေပြ႔အဖက္က အရင္လိုပါပဲ မယ္တင္
ငါသာ ဘဝေတြခါးလြန္းလို႔
အဲဒီတမာပန္းေတြကြယ္ရာမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ခ်ိဳျမျပခဲ့ရတာ ....

တမာသူေရ
ပါးကြက္က်ားပါးပါးေလးနဲ႔
ဘဝကို မထီမဲ့ျမင္ၿပဳံးတတ္တဲ့ နင္လဲ
ထန္းေတာထဲက အေဖ့ျပန္ခ်ိန္ကို
အရင္လို ေစာင့္ေနတတ္တုံးပဲမလား ..

"ဘဝက တမာေတြနဲ႔အၿပဳိင္မ်ားခါးၾကသလားဟာ" ဆိုတဲ့ နင့္အေမး
အရင္တခါလိုပဲ ငါ ေျဖပါရေစ မယ္တင္
" တကယ္ေတာ့ တမားေတြက မခါးၾကပါဘူး
အခ်ိဳလြန္ေနရုံေလာက္ကေလးပါပဲ
အဲလိုေပါ့ဟာ ငါတို႔လဲ အခ်ိဳလြန္ဘဝေတြေပါ့ .."

ငါတို႔ဘဝေတြကို လွည္းဝင္ရိုးအျဖစ္နဲ႔ ရုန္းေနၾကရတဲ့အခါ
သစ္ပြသားနဲ႔ယက္လုပ္ထားတဲ့ လွည္းကေတာ့
ျမန္ျမန္က်ိဳးလြယ္တာေပါ့ေလ ..

ကိုယ့္အနာနဲ႔ကိုယ္မို႔
တမာအိပ္မက္ေတြကို ေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ့ရေပမဲ့
တခါတခါေတာ့လဲ အညာေျမကို
သိပ္လြမ္းတယ္ မယ္တင္ရယ္ ...။

****** ကဗ်ာလိုက္ပြဲ *****

ကဗ်ာလိုက္တမ္းကစားတဲ့ေန႔က
ေျပးရင္းလႊားရင္း
ခံစားခ်က္ေတြ က်က်ကြဲတယ္
ကဗ်ာကို "ကဗ်ာ" လို႔ေခၚေတာ့
ငါနားမလည္တဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ျပန္ၾကည့္တာ
ညအေရာင္ထြက္တဲ့ စမ္းေခ်ာင္းလို
အၾကည့္ေတြ ၾကည္ ............. လဲ့ ..

လအေသေတြမ်ာပါလာတဲ့ အဲဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးကို
ငါက ေငးတယ္
ကဗ်ာကေတာ့
စမ္းေခ်ာင္းရင္ကြဲသံေတြ ဆယ္ယူေပြ႔ဖက္ရင္း
ဒဏ္ရာေတြအန္ခ်ေနရတာ
နီးသြားလိုက္ .......... ေဝးသြားလိုက္

ငါ့ညထဲမွာ ေကာင္းေကာင္းမသာႏိုင္ခဲ့တဲ့
တခါတုန္းက လရိပ္ကေလးလဲ
ေဝဒနာေတြ
နာလာလိုက္ ............... ခ်ိဳလာလိုက္

အဲဒီညက
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ငါကိုယ္တိုင္
ကဗ်ာေတြမွ်ားျဖစ္ခဲ့တယ္ .......။

*********** အရက္ေသာက္ျခင္း *************

အတိတ္ေတြေမ့တဲ့ည
စိတ္ေတြအိပ္တဲ့ည
ရီေဝေဝ အၾကည့္ေတြနဲ႔
ကဗ်ာက ငါ့ကို ေရးသြားတယ္ ....

မီးေတာက္ေတြၾကားထဲ
အျဖဴေရာင္ပိုက္တစင္း ထိုးဆင္းလို႔
စူးရွရွ bamboo light နဲ႔
ငါ့ရဲ႕ ညမူးခန္းကိုဖြင့္
ငါ အသင့္အတင့္ေတာ့ ေက်နပ္မိသား ..

တစ္ခုံဝင္ တစ္ခုံထြက္နဲ႔
ငါရယ္
ငါ့အေပါင္းအေဖာ္မ်ားရယ္
အျဖဴေရာင္ ဖန္ခြက္ေလးေတြရယ္
မၾကားတၾကားစကားေဖာင္ဖြဲ႔သံေတြရယ္ ကလြဲရင္
အေျပးအလႊားမီးေတြပိတ္ တေလာကလုံး အိပ္ၾကၿပီ ..

လူေတြေရြ႕လ်ားသြားၾက
အခ်ိန္ေတြ ေရြ႕လ်ားသြားၾက
ဟိုးအေရွဲအရပ္ဆီမွာလဲ
ေရာင္နီပ်ိဳးလို႔ ေနမင္းလဲႏိုးၿပီးတဲ့
ေနာက္ဆုံးမွတ္မိတဲ့
Tequila ေပြ႔ဖက္ျခင္းနဲ႔
အဲဒီညက ဘုံးဘုံးလဲ အိပ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ...။

**** စိတ္ဆိုင္ (သို႔) ၾကယ္မပ်ိဳးတတ္သူ ***

ဟုိဘက္လမ္းထိပ္က သီခ်င္းဆိုင္မွာ
သီခ်င္းက
ညဥ့္ငွက္ေတြကို ျပန္ၿပီးဆိုတယ္

ပင္လယ္ေပ်ာ္ေတြက
စိတ္လိုလက္ရ လက္ခုပ္တီးတယ္

စားပြဲဝိုင္းၾကီးႀကီးမားမာေတြက
ခပ္ေသးေသးဖန္းခြက္ေတြထဲမွာ
အခ်ိဳးက်က် စီးေမ်ာကခုန္

ျဖတ္ကနဲ သူတို႔အၾကည့္ေတြမွာ
အိပ္မက္ေတြ သိပ္ကို ပါးပါးလႊလႊ

က်ေနာ္ဟာ
ေကာင္းကင္သာရွိၿပီး
ၾကယ္စုံမပ်ိဳးတတ္ခဲ့သူပါ ...။

ညေၾကာင့္မီးေတြလင္းၾကတာလား
မီးေၾကာင့္ ညေတြလင္းရတာလား
ေသခ်ာတာေတာ့
သူတို႔ရဲ႕ မနက္ေစာေစာေတြအကုန္လုံး
ညထဲ တေရြ႕ေရြ႕တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္
က်ေနာ္တို႔လမ္းေလးမွာ
ရင္ခုန္သံေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔

က်ေနာ္ဟာ
ေကာင္းကင္သာရွိၿပီး
ၾကယ္စုံမပ်ိဳးတတ္ခဲ့သူပါ ...။

စိတ္ေတြရင္းလို႔ စိတ္ေတြေလ်ာ္ေပးၾကတာတဲ့
က်ေနာ့္စိတ္နဲ႔ ရြက္လႊင့္သြားတဲ့ပင္လယ္
အခုအခ်ိန္အထိ ကမ္းျပန္မကပ္ႏိုင္ေသးတာ
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္
အေလ်ာ္အစားမွားခဲ့တာလား

အဲလိုနဲ႔ပဲ

က်ေနာ္ဟာ
ေကာင္းကင္သာရွိၿပီး
ၾကယ္စုံမပ်ိဳးတတ္ခဲ့သူပါ ...။

************* ရာသီလြဲကံၾကမၼာ ***********

ေစးပ်စ္ပ်စ္ လြဲေခ်ာ္မွဳေတြက
ရင္ဘတ္ကိုျဖတ္ၿပီး
တစ္ဘဝလုံးၿခဳံလို႔ စီးတယ္
တစ္ခါတစ္ခါ ခ်ိဳသလိုလို
တစ္ခါတစ္ခါ ခါးသေယာင္ေယာင္
ဘဝက
ရာသီမညီတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္လိုပါပဲ

အိပ္ယာထမွ အိပ္မက္မက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသူေတြ
ဘဝကို ဘဝနဲ႔မွ်ားၾကသူေတြ
အခ်င္းခ်င္းတိုးရင္း ၾကိတ္ရင္း
က်ေနာ္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးလဲ
တျဖည္းျဖည္း အသက္ေတြၾကီးလာၿပီ အေမ

သူမ်ားေတြခ်ေရာင္းတဲ့ အေယာင္ေဆာင္မွဳေတြၾကားမွာ
က်ေနာ့စကားလုံးေတြလဲ မ်က္ႏွာမ်ားတတ္ခဲ့ရၿပီ
အဲလိုနဲ႔ပဲ
သဘာဝအလိုက္ရွင္သန္ရွင္း
က်ေနာ္ ၾကီးရာက ငယ္လာခဲ့ရတယ္ အေမ

စိတ္နဲ႔စားသုံးတာေတာင္
ဘဝက ခဏခဏ အဆိပ္သင့္ေနရတာ
က်ေနာ့ကို ကံၾကမၼာနဲ႔မတည့္တဲ့အရပ္မွာမ်ားေမြးခဲ့မိသလား အေမ ...။

+++ ကုိယ္ပိုင္အလြဲ +++

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ခဲ့တာပါပဲ
ဒါေပမဲ့
အဆင္မေျပမွဳေတြသာ ၾကီးထြားလာၾကတယ္
အသိေတြက ပြင့္ဖတ္ျဖစ္မလာၾကဘူး ...

ရိတ္သိမ္းသိုေလွာင္ခံထားရတဲ့
စိတ္ခ်မ္းေျမ႕မွဳေတြလဲ
ဘယ္အခ်ိန္က်မွ စိမ္းလန္းႏိုင္ၾကမယ္မသိေသး
အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ကံၾကမၼာက မီးနီျပေနတုန္းပဲ ...

ေလာကမွာ
ငါရယ္ အျခားသူရယ္ ဆိုၿပီး
ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာေတာင္
ငါနဲ႔ငါက
အခုအထိ သဟဇာတ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး
ေလတယ္ ...

ေရာက္တတ္ရာရာ (၂)

ဘ၀ေတြ အခိုးအေငြ႔အျဖစ္နဲ႔
ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကရင္ ေကာင္းမယ္
တခါတခါ ေလာကက
ငါ့အတြက္မွ ေရြးၿပီး ေမွာင္ေနသလိုပဲ
ၾကည့္ေလ ၾကည့္ေလ
လမ္းေတြမျမင္ရေတာ့ေလ
ႀကိဳးစားပမ္းစား ႐ိႈက္သြင္းမိတဲ့ အသက္႐ွဴျခင္းေတြေတာင္
အပုတ္အသိုးအျဖစ္နဲ႔
ဘ၀ကို လည္ပတ္ေစတယ္
စိတ္ကုန္တယ္ ....။

*** ကိုယ္ပိုင္ကမၻာ ***

ထမ္းထားရတာ ေလးလြန္းလာလို႔
ပခုံးထက္ကအထုပ္ကို ျဖည္ၾကည့္ေတာ့
အတိတ္က တင္ထားခဲ့တဲ့ သမိုင္းေၾကြးေတြ ....

စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေလာကကို ေငးၾကည့္ေနတုန္း
ကဗ်ာေတြ ပ်ံတက္သြားလိုက္
ၿပိဳဆင္းက်လာလိုက္နဲ႔
အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ ခံစားေနၾကတဲ့ ဒီေကာင္းကင္ထဲမွာ
က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရးျခစ္ျပဖို႔
ဘာသာစကားတခုကို ရွာေဖြေနရတုန္း ....

အေရာင္အေသြး ... တဲ့
အသြင္အျပင္ ........ တဲ့
ဂုဏ္ပကာသန ...... တဲ့
ေဆးေရာင္စုံေတြ ရက္ရက္စက္စက္လွတဲ့
ဒီဘက္ေခတ္ေလာကမွာ
က်ေနာ္ဟာ
ဇနပုဒ္က ပါးကြက္က်ား တကြက္ပါ .....

က်ေနာ့္မွာ ေက်းငွက္ေတြ နားလည္တဲ့
သခၤါရေတြ ရွိတယ္
က်ေနာ့္မွာ ျမဴႏွင္းေတြ မျမင္လိုက္ရတဲ့
ျဖဴစင္ျခင္းေတြ ရွိတယ္
က်ေနာ့မွာ ခင္ဗ်ားတို႔တေယာက္မွ မသိတဲ့
ကိုယ္ပိုင္ အိပ္မက္ေတြရွိတယ္
က်ေနာ့စိတ္ကူးသံစဥ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔တည္ထားတဲ့
က်ေနာ့ကမၻာဟာ
ခင္ဗ်ားတို႔ မျမင္ဖူးေလာက္ကို လွတယ္ဆိုရင္
ခင္ဗ်ားတို႔ ျငင္းရဲလား .....။

ေရာက္တတ္ရာရာ (၁)

အေတြးေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ပါပဲ
ဒါေပမဲ့
အိပ္မက္ေတြသာ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ခဲ့ရတာ
အစီအစဥ္တက်ေရးဆြဲထားတာေတာင္
မနက္ခင္းေတြက အစုလိုက္အပုံလိုက္
လြဲမွားၾကေသးတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ျမင္တဲ့တေန႔
ေလာကကလဲ ငါ့ကို ျမင္ပါလိမ့္မယ္
ေအးေဆးေပါ့ .....။

သဲညွာ

သတိရမိတယ္ သဲညွာ
ရင္ခြင္အေဟာင္းနဲ႔
ရင္ခုန္သံ အပုတ္အသိုးေတြနဲ႔
မပီမသ ေတြ႔ဆုံမွဳေတြနဲ႔
ဟိုတခ်ိန္တုန္းက မင္းကို
ခပ္ေဝးေဝးကေန ငါ တခါတခါ သတိရေနမိေသးတယ္ သဲညွာေရ .....။

*** April တမ္းျခင္း ***

ေအပရယ္ေရ
အရင္တုန္းကေတာ့
အဝါေရာင္ကိုယ္သင္းရနံ႔ေတြနဲ႔
ငါ့ရင္ကို ရႊဲရႊဲနစ္ေအာင္ ငါ ခ်စ္ခဲ့ဖူးပါတယ္
ရစ္မူးျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔
ငါ့ကို စိုးမိုးလြန္းသူက မင္းပဲေပါ့ ...

ခုေတာ့
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေရာင္ေတြမွိန္လို႔
မင္းလဲ
တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ရနံ႔ေတြ ႏြမ္းႏြမ္းလာတယ္
အရင္တုန္းက ငါ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးတဲ့ မင္းအလွေတြက
ရစ္မူးေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ အျခားတဖက္ကမၻာအသြင္ ေဆာင္လာတယ္
ဝမ္းသာရမလား ဝမ္းနည္းရမလား မေသခ်ာေပမဲ့
ေသခ်ာတာတခုက ငါ့ရင္နဲ႔ မင္းနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းေဝးခဲ့တယ္ ေအပရယ္ ...

အရင္လို ၾကည္ႏူးဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေနေပးပါ ေအပရယ္
အရင္လို သာယာၿငိမ့္ေညာင္းဖြယ္ေတးသံေတြနဲ႔ ငါ့ရင္ကို ေအးျမေစပါ ေအပရယ္
အရင္လို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရႊဲနစ္ျခင္းေတြနဲ႔ ငါ ခိုက္ခိုက္တုန္ခ်င္ေနေသးတယ္ ေအပရယ္

ဒါေပမဲ့ကြယ္ .........

ဒီတႏွစ္လဲ မင္းနဲ႔ရင္မဆိုင္ခ်င္ေသးလို႔
ငါ အခန္းတံခါးပိတ္ အိပ္ေတာ့မယ္
Good Bye April ........

### ညဥ့္နက္သီခ်င္း ###

အထီးက်န္ျခင္းေတြ အန္အန္ခ်ေနတဲ့ အဲဒီညေနခင္း
ငါ့အခန္းထဲကကို မထြက္ႏိုင္ေသးဘူး
သြားေစခ်င္ၿပီ .. မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး
အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ ငါနဲ႔ ဖူးစာပါပီးသား နတ္သမီးထင္ပါ့
ဘဝတဆစ္ခ်ိဳးတိုင္း .. ကိုယ္ထင္ျပတယ္ ...။

မင္းအတြက္ေတာ့ ကလူက်ီစယ္ျခင္းဆိုေပမဲ့
ငါ့အတြက္က ရင္တျခမ္းလုံးပုတ္သိုးေစတဲ့ အဆိပ္ျမားပါ
အခ်စ္ဆိုတာ
လိမ္ညာၿပီးကစားၾကတဲ့ ကစားပြဲမွမဟုတ္ပဲ
ရင္ဘတ္ေတြထိုးေကၽြးၿပီး ခံစားခ်က္ေတြ ကိုယ္စီစားသုံးၾကရတာ
ကစားပြဲတခုထက္ ပိုရင္းႏွီးရတယ္ ...။

မင္းနဲ႔ေဝးရရင္ ငါ ေသႏိုင္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး
ဒါေပမဲ့
မင္းကိုေပးလိုက္တဲ့ ခံစားခ်က္စစ္စစ္ေတြက ေနာက္ထပ္အတုမရွိႏိုင္ေတာ့လို႔
ေသမယ္ဆို ေသလို႔ရတယ္ ..
မင္းရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ငါ့ကမၻာကိုလင္းေစခဲ့တာ
အခုေတာ့ လေတြမိုက္ကုန္ၾကၿပီ
အိပ္မက္ထဲမွာ အိပ္မက္ကို ျပန္ရွာရင္း ညက နက္သထက္နက္နက္ လာေနတယ္ ...။

ရွိေစေတာ့
တစ္ႀကိဳးထဲတီးလို႔ သံစဥ္မစုံႏိုင္ဘူးဆိုေပမဲ့
ငါ့လြမ္းျခင္းနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ေခ်ာ့သိပ္ေတာ့မယ္
မင္းလဲ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ ...။