စူးရွရွ တမာဖူးရနံ႔ေတြနဲ႔
အညာေျမရဲ႕ အေပြ႔အဖက္က အရင္လိုပါပဲ မယ္တင္
ငါသာ ဘဝေတြခါးလြန္းလို႔
အဲဒီတမာပန္းေတြကြယ္ရာမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ခ်ိဳျမျပခဲ့ရတာ ....
တမာသူေရ
ပါးကြက္က်ားပါးပါးေလးနဲ႔
ဘဝကို မထီမဲ့ျမင္ၿပဳံးတတ္တဲ့ နင္လဲ
ထန္းေတာထဲက အေဖ့ျပန္ခ်ိန္ကို
အရင္လို ေစာင့္ေနတတ္တုံးပဲမလား ..
"ဘဝက တမာေတြနဲ႔အၿပဳိင္မ်ားခါးၾကသလားဟာ" ဆိုတဲ့ နင့္အေမး
အရင္တခါလိုပဲ ငါ ေျဖပါရေစ မယ္တင္
" တကယ္ေတာ့ တမားေတြက မခါးၾကပါဘူး
အခ်ိဳလြန္ေနရုံေလာက္ကေလးပါပဲ
အဲလိုေပါ့ဟာ ငါတို႔လဲ အခ်ိဳလြန္ဘဝေတြေပါ့ .."
ငါတို႔ဘဝေတြကို လွည္းဝင္ရိုးအျဖစ္နဲ႔ ရုန္းေနၾကရတဲ့အခါ
သစ္ပြသားနဲ႔ယက္လုပ္ထားတဲ့ လွည္းကေတာ့
ျမန္ျမန္က်ိဳးလြယ္တာေပါ့ေလ ..
ကိုယ့္အနာနဲ႔ကိုယ္မို႔
တမာအိပ္မက္ေတြကို ေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ့ရေပမဲ့
တခါတခါေတာ့လဲ အညာေျမကို
သိပ္လြမ္းတယ္ မယ္တင္ရယ္ ...။
No comments:
Post a Comment