လမ္းမေပၚထြက္လိုက္ေတာ့
အလြမ္းက်ကြဲသံေတြပဲ ဆူဆူညံညံၾကားရတယ္
အခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့လဲ
ညက မင္းျပန္ယူမသြားျဖစ္တဲ့
အိပ္မက္ထဲက အနမ္းေတြ ျပည့္ေနတယ္
နားမလည္ျခင္းေတြကို ေခါင္းအုံးအိပ္ပါမ်ားေတာ့
အိပ္မက္ေတြေတာင္ ပုပ္သိုးခ်င္လာသလိုပဲ
ေလတယ္ ..... ။
ခံစားမွဳေတြ အညွီန႔ံတသင္းသင္းနဲ႔
ငါ့ကိုယ္ငါ ရြာခ်ပစ္လိုက္ရတဲ့ မ်ိဳသိပ္ျခင္းမိုး
တစ္ရာသီလုံး ခ်မ္းေတာ့မယ္ ..။
ကဲ
ေႏြးေထြးျခင္းအစုတ္ပလုတ္ေလးေရ
ကိုယ့္အထာနဲ႔ကိုယ္ ေနတယ္ဆိုေပမဲ့
မင္းရင္ဘတ္ထဲက
လက္တဝါးစာ မထီမဲ့ျမင္ျပဳမွဳေတြက
တခါတခါ
ငါ ဆြဲထိုးခ်င္ေလာက္ေအာင္ လွတယ္ ..။
ညအေသေတြ အထပ္ထပ္မ်ိဳခ်ထားတဲ့ ငါ့ရာသီခြင္
မင္းလုပ္မွပဲ ဇာတာေတြ မွားေတာ့မယ္ထင္တယ္
အခုေတာင္
အေရွ႕အရပ္က ေနမထြက္ေတာ့ဘူး .. ။
မွားသထက္မွားေနႏိုင္ဖို႔
ငါ ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္ရတဲ့ အိပ္စက္ျခင္းေတြ
မင္းလမ္းေတြအတြက္
ဖိနပ္တစ္ရံ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္
ကဲ
မိုးလဲလင္းၿပီ အိပ္ေတာ့မယ္ .... ။
No comments:
Post a Comment